DE MOOISTE GALERIJ VAN WALLONIË

Door Luk Lambrecht

Galerie Nadja Vilenne was vroeger een fietsenfabriek aan de ietwat verpauperde Luikse periferie. De prachtige ruimte heeft waarlijk de allure van een kunsthal. Momenteel is een mooie confrontatie te zien van werk van de Antwerpse kunstenaar Walter Swennen en interventies van de werkelijk overal opduikende Brusselse Joëlle Tuerlinckx.

Walter Swennen toont niet minder dan twaalf recente werken op uiteenlopende dragers zoals hout, doeken papier. Hij maakt een bijzonder kleurrijke en ontwapenende tentoonstelling, waaruit eens te meer zijn no-nonsensevisie op schilderkunst blijkt.

Op de uitnodigingskaart voor de tentoonstelling staat een lekker ouderwetse, schoolse illustratie afgedrukt van Robinson Crusoë - als een letterlijke verwijzing naar de vergelijking die publicist Jan Florizoone onlangs maakte van schilder Walter Swennen. Inderdaad, Walter Swennen trekt zijn plan. Hij trekt zich artistiek altijd uit de slag omdat hij niet per se op zoek gaat naar dieper liggende of veraf gezochte thema's in zijn werk.

De motieven omringen hem gewoonweg. Hij tovert ze uit zijn mouw. Ze komen uit zijn omgeving, zijn familiekring. Of uit zijn aantekeningen: krabbels en woordspelingen die hij zorgzaam bijhoudt in een houten zwarte koffer. Het sprokkelen van ideeën en die op een persoonlijke, verzoenende of dialectische manier bij elkaar brengen, maakt zijn werk spannend.

Humor is nooit veraf. Walter Swennen lacht de verf als het ware toe en verleent het doek op die manier een doorleefde spiegel voor iedereen - in het bijzonder voor kunstkenners die met andere en meer verheven gedachten rondlopen. En toch blijven de geschilderde 'hersenkronkels' van Walter Swennen (die overkomen als bricolages van een amateur) voor het (brood)nodige gewring zorgen. In Luik hangen de twaalf werken mooi en met veel ruimte verspreid over twee plateaus. Een met verfstrepen en verfstroken overwoekerd eiland (zonder Robinson), een rode vlag, een met vette tanden op de loer liggende haai en een luchtballon: het zijn beelden die blijven haperen. Met de hint naar Robinson Crusoë beginnen ze zelfs in de geprikkelde geest te bewegen als in een filmpje... Ander werk, zoals het abstracte Tweed werkt op de lachspieren en het magistrale Spook is een doek waarin moeizaam de contouren van een wit spook duidelijk worden.

Een schilderij met de opvallende en humoristische titel Une très riche heure passée avec Jan Vercruysse laat een versterkt kasteel zien met twee vechtende ridders en met twee gehangenen op de achtergrond. Het schilderij doet aan Bosch denken. Het is doorspekt met lijntjes verf die verwijzen naar de kleuren van de vierdelige bic die Walter Swennen blijkbaar ooit als tekenmateriaal cadeau kreeg van Jan Vercruysse... (...) Luk Lambrechts, 09-01-2004, De Morgen